Γράφει η Νιόβη Παυλίδου*
Τι είναι η Ευρώπη μας; Μην είναι οι κάμποι; Μην είναι οι ένθερμες προσπάθειες για ειρήνη μέσα από διεθνείς θεσμούς, όπως ΟΗΕ, Διεθνή Δικαστήρια, Διεθνές Δίκαιο; Μην είναι το «νέο δόγμα» της «Ισχυρής Κοινής Άμυνας» με το κατεπείγον εξοπλιστικό πρόγραμμα μαμούθ;
Βέβαια, έχουμε προβληματάκια εδώ και καιρό γνωστά. Οδομαχίες και καταστροφές των λαμπερών αστικών μας κέντρων συμβαίνουν συχνά. Αλλά δημοκράτες είμαστε, με ήπια αντιμετώπιση θα δαμάσουμε και δαίμονες. Το μεταναστευτικό είναι ένας ύπουλος πόλεμος στην αυλή μας, το βροντοφωνάζουμε, αλλά άνθρωποι είναι και αυτοί, ας ξεδιαλέγουμε ό,τι χρειαζόμαστε και οι υπόλοιποι ας λιάζονται. Και οι θρησκευτικές διαφορές μάς χτυπούν δυνατά καμπάνες, αλλά στην Ευρώπη της ανεξιθρησκείας δε γίνεται να στοχοποιούμε τον «Άλλο», κάποτε θα το εκτιμήσει. Το πιο τραγικό, κατρακυλούμε σε ανταγωνιστικότητα, καινοτομία και διεθνή επιδραστικότητα. Ακόμη και σε σχέση με χώρες που μέχρι πρόσφατα θεωρούσαμε μακρινές και ανύπαρκτες. Αλλά όσο οι οικογενειακές φωτογραφίες των ευρωπαίων ηγετών μας ήταν λαμπερές, οι ανακοινώσεις τους ομόφωνες και στιβαρές, πιστεύαμε ότι δεν είχαμε και πολλά να φοβηθούμε. Κλείνοντας μάτια, σπρώχνοντας δύσκολες αποφάσεις στο μέλλον, αρκούμασταν στις αμέτρητες, καλογραμμένες σελίδες των κανονισμών και οδηγιών μας.
Μέσα στον πανικό όμως και τον ξαφνικό έρωτα για Αμυντική Ισχύ και εντυπωσιακά Ντρονς, ας μη μας διαφεύγει μια μικρή λεπτομέρεια. Η σημερινή Ευρώπη αναδύθηκε μέσα από αίμα, πόνο, καταστροφές. Ο θεμέλιος λίθος της ήταν ένας όρκος στην ειρήνη. Η γενιά που πορεύτηκε σε αυτό το πλαίσιο δεν θα κάνει εύκολα την στροφή. Υπάρχουν και οι πολίτες στην εξίσωση, όχι μόνο οι κυβερνώντες! Η δε γενιά των νέων μας αγωνίζεται σκληρά να πορευτεί στη δύσκολη πραγματικότητα που κληρονόμησε. Θα γείρει εύκολα στον Ισχυρό, όποιος και αν είναι αυτός. Για τη γενιά αυτή πατρίδα είναι ο κόσμος όλος, και ο στόχος της μια καλή ζωή, σαν αυτή των γονιών της. Κινδυνεύει να καταρρεύσει η μεταστροφή σε πομπώδεις εξοπλισμούς, πριν πέσει η πρώτη τουφεκιά. Είναι πολύ σοφότερο να προσπαθήσουμε να ανακαινίσουμε το κοινό σπίτι μας εκ βάθρων, αλλά πάνω στο αρχικό σχέδιο. Η Ιδέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως Φάρου Ειρήνης και Δημοκρατίας, είναι ακόμη Ισχυρή!
