Σάββατο 15.03.2025

Τα Τέμπη και οι εκλογές

Του Μανόλη Καψή

Η διαδήλωση: Ο κόσμος ήταν τόσος πολύς, που απαιτεί μια εξήγηση. Είναι τόσοι πολλοί αυτοί που θέλουν να ρίξουν τον Μητσοτάκη; Προφανώς όχι. Ηταν τόσοι πολλοί χθες στη διαδήλωση, γιατί ένιωσαν ότι η συμμετοχή τους ήταν σαν ένα ηθικό χρέος. Ένα χρέος προς τους συγγενείς των θυμάτων και προς τα θύματα της τραγωδίας. Ενιωσαν ότι αν έλειπαν από τη διαδήλωση, θα ήταν σαν μια εκδήλωση κυνισμού, σα να αδιαφορούσαν για το δράμα που ζουν όσοι έχασαν τους δικούς τους. Θεώρησαν απανθρωπιά το να λείπουν.

Ηταν μόνο αυτό; Μόνο το συναίσθημα; Όχι.

Ηθελαν επίσης να διαμαρτυρηθούν για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν ορισμένοι υπουργοί τους συγγενείς, ήθελαν να διαμαρτυρηθούν για τον τρόπο που λειτουργεί το Δημόσιο, ήθελαν να διαμαρτυρηθούν για την ανασφάλεια που νιώθουν ταξιδεύοντας με το τρένο, ήθελαν να διαμαρτυρηθούν για την υπεροψία της εξουσίας που πάντα προστατεύει τους δικούς της, ήθελαν να διαμαρτυρηθούν για μια Δικαιοσύνη που δεν έχει πείσει ότι είναι ανεξάρτητη και γι΄αυτό δυσπιστούν ότι θα αναδείξει τους ενόχους. Ηθελαν να διαμαρτυρηθούν. Τελεία. Γιατί δεν έχουν πλέον εμπιστοσύνη.

Σύνταγμα: Δεν ήθελαν όλοι όσοι βρέθηκαν στο Σύνταγμα χθες το μεσημέρι να ρίξουν τον Μητσοτάκη, να ζητήσουν απαντήσεις για την τραγωδία ήθελαν, αλλά πολλοί ναι, ήθελαν να ρίξουν τον Μητσοτάκη. Γιατί στο Σύνταγμα χθες βρέθηκαν και οι απογοητευμένοι ψηφοφόροι του Μητσοτάκη, βρέθηκαν και οι ψηφοφόροι των άλλων που ποτέ δεν χώνεψαν τον Μητσοτάκη, βρέθηκαν και οι επαγγελματίες της πολιτικής και οι επαγγελματίες των διαδηλώσεων και οι επαγγελματίες “αισθηματίες” -που νιώθουν περισσότερο από εμάς τον πόνο του άλλου, είναι πιο ευαίσθητοι και γι΄αυτό φροντίζουν να το δημοσιοποιήσουν με κάθε τρόπο-  βρέθηκαν και οι μπάχαλοι φυσικά.

Και επειδή τώρα είναι η ώρα που στα κείμενα γράφονται κοινοτοπίες του τύπου “οι κυβερνήσεις αλλάζουν μόνο με εκλογές” και ότι στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα κτλ, να επισημάνουμε ότι οι κυβερνήσεις πολλές φορές πέφτουν και χωρίς εκλογές -δείτε τι συνέβη με την κυβέρνηση Παπανδρέου επί χρεοκοπίας- και επίσης φυσικά οι Δημοκρατίες αντιμετωπίζουν αδιέξοδα, δείτε μόνο τι συμβαίνει στη Γαλλία.

Επιτροπή Διερεύνησης: Αντίθετα η Επιτροπή Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων, πέτυχε το ακατόρθωτο. Ολοι αποδέχθηκαν το πόρισμά της και τα συμπεράσματά της, όλοι αποδέχθηκαν την επιστημοσύνη της, χωρίς να αμφισβητήσουν ούτε στιγμή την ανεξαρτησία της. Εξαιρετική επίδοση. Σίγουρα βοήθησε ότι τα βασικά συμπεράσματα συμβαδίζουν με το περί δικαίου αίσθημα που έχει σχηματιστεί στην ελληνική κοινή γνώμη. Θα ήταν οι ίδιες οι αντιδράσεις αν η Επιτροπή κατέληγε στο συμπέρασμα, ότι δεν υπήρξε άλλο εύφλεκτο υλικό που μετέφερε το τρένο και η πυρκαγιά οφείλεται στα έλαια των μπαταριών της μηχανής; Πιθανότατα όχι. Η αλήθεια είναι ότι σχεδόν όλοι είναι ικανοποιημένοι από την ανάλυση της Επιτροπής -μέχρι και η κυβέρνηση δηλώνει ικανοποίηση επειδή διαψεύδεται το σενάριο της συγκάλυψης λέει- ορισμένοι δηλώνουν έκπληκτοι από το γεγονός ότι θάφτηκε το πόρισμα των Σουηδών για τα αίτια της πυρκαγιάς (που θεωρούν υπεύθυνα τα έλαια), αλλά η επιτροπή είναι ήδη μια θεσμική κατάκτηση.

Συγκάλυψη: Η επιμονή πάντως στην αναζήτηση εύφλεκτου υλικού ή χημικής ουσίας που να εξηγεί την πυρόσφαιρα, αν και δεν ερμηνεύει την τραγωδία ούτε το πώς φθάσαμε σε αυτήν, έχει την εξήγησή της. Είναι η “ουρά” μια θεωρίας που ξεκίνησε από δημοσιογραφικά “ρεπορτάζ” μεσημεριανής ποιότητας και ήθελε το εμπορικό τρένο να μεταφέρει λαθραία καύσιμα (κατά προτίμηση από τα Σκόπια), και την εξουσία (μαζί με τη Δικαιοσύνη) να κρύβουν τα πραγματικά περιστατικά, για να προστατεύσουν τους λαθρεμπόρους. Αν η κατηγορία της συγκάλυψης αντέχει ακόμα- παρά το γεγονός ότι λίγοι πιστεύουν ακόμα (εκτός Βελόπουλου) στο “εξαερωμένο βαγόνι”, ούτε τα βίντεο της εμπορικής δείχνουν παράνομο φορτίο- είναι γιατί εκτός από τους αόρατους λαθρεμπόρους, υπάρχουν και οι πολιτικοί.

Οι πολιτικοί υπεύθυνοι για την υπολειτουργία του ΟΣΕ, οι πολιτικοί υπεύθυνοι για τη μη ενεργοποίηση της σύμβασης 717 για τη τηλεδιοίκηση, οι πρώην υπουργοί, που δεν ελέγχθηκαν ποτέ, γιατί η πλειοψηφία της Βουλής δεν επέτρεψε την έρευνα για τα πεπραγμένα τους. Κι αυτό εκλαμβάνεται σαν συγκάλυψη.

Εκλογές: Το εννοούσε άραγε εκείνο το “δεν υπάρχουν αδιέξοδα” ο Μητσοτάκης; Μπορεί να προσφύγει στις κάλπες; Το σκέφτεται όντως; Αν δεν το επιβάλουν οι συνθήκες, οι ψηφοφόροι τιμωρούν τον επισπεύδοντα, ότι θέλει να εκβιάσει την ψήφο τους. Μήπως είναι απλά μια απειλή; Μα και να την κάνει πράξη, τι θα προκύψει; Ένα πολυδιασπασμένο και πολυκερματισμένο πολιτικό σκηνικό, όπου πιθανότατα δεν θα μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση. Τι θα έχει κερδίσει;

πηγή capital.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ