Στέλιος Κυμπουρόπουλος: Δεν μου έχουν ζητήσει ακόμα συγγνώμη ο Τσίπρας και ο Πολάκης

Ο ευρωβουλευτής της Ν.∆. Στέλιος Κυμπουρόπουλος μιλάει στην εφημερίδα Παραπολιτικά για όλα, δίνει ξεκάθαρες απαντήσεις και λύνει τις παρεξηγήσεις

Στα δύσκολα από την ηµέρα που γεννήθηκε και αγωνιστής της ζωής όσο λίγοι. Ο ευρωβουλευτής της Ν.∆. Στέλιος Κυµπουρόπουλος  δεν σταµατά να δίνει µάχες και απαντήσεις, ακόµα και σε περιόδους που βρίσκεται στο στόχαστρο της κριτικής. Αλλωστε, ξέρει από εµπόδια και πώς να τα ξεπερνά για να βρίσκει τον δρόµο του και να πετυχαίνει τους στόχους του. Μόλις δεκατεσσάρων µηνών διαγνώστηκε µε Νωτιαία Μυϊκή Ατροφία, όµως µε τη βοήθεια της οικογένειάς του κατάφερε να κερδίσει τις µεγάλες µάχες της καθηµερινότητας και την 28η Οκτωβρίου 1999 έγινε ο πρώτος αριστούχος µαθητής µε αναπηρία που παρέλασε ως σηµαιοφόρος µε το αµαξίδιό του. Το 2003 µπήκε στην Ιατρική Σχολή Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε ως αριστούχος. Είναι κάτοχος µεταπτυχιακών στην Ψυχιατρική, από το 2016 επιµελητής Β’ στο ΠΓΝ Αττικόν και από το 2014 συνιδρυτής του πρώτου ελληνικού Οργανισµού Ανεξάρτητης ∆ιαβίωσης και µέλος του αντίστοιχου ευρωπαϊκού δικτύου. Στις ευρωεκλογές εξελέγη πανηγυρικά µε πανελλήνιο ρεκόρ σταυρών προτίµησης. Σήµερα µιλάει για το έργο του στην Ευρωβουλή, για τον διαρκή αγώνα για τα άτοµα µε αναπηρίες, ξεκαθαρίζει το θέµα που προέκυψε µε τις αµβλώσεις και µε την επιστηµονική του ιδιότητα εξηγεί πώς η πανδηµία επιβάρυνε την ψυχική αλλά και τη σεξουαλική υγεία των πολιτών.

Ποια είναι η παρέµβαση που έχετε κάνει στο Ευρωκοινοβούλιο για την οποία είστε περισσότερο υπερήφανος στη µέχρι τώρα πορεία σας;

Εχω συγκροτήσει µια οµάδα συνεργατών µε όραµα και κοινό αξιακό σύστηµα. Μπορώ, λοιπόν, να πω ότι το ίδιο δυναµικά έχω ασχοληθεί και µε θέµατα εργασιακά, θέµατα που αφορούν την περιφερειακή ανάπτυξη, αλλά και ζητήµατα που άπτονται γενικότερα των ανθρωπίνων δικαιωµάτων. Το θέµα της αστεγίας ήταν ένα ζήτηµα για το οποίο είµαι υπερήφανος που αποτέλεσα, εκ µέρους του ΕΛΚ, τον συγγραφέα αυτού του ψηφίσµατος, πριν από λίγους µήνες. Οπως επίσης για τη στρατηγική για τα «ορφανά» φάρµακα σε ασθενείς που πάσχουν από σπάνιες παθήσεις πανευρωπαϊκά, η οποία τώρα βρίσκεται σε διαβουλεύσεις. ∆ύο χρόνια τώρα θεωρώ ότι έχω δηµιουργήσει ένα πολιτικό χαρτοφυλάκιο το οποίο τα επόµενα έτη θα επηρεάσει θετικά τις ζωές πολλών Ευρωπαίων πολιτών.

Πρόσφατα µπήκατε στο στόχαστρο της κριτικής για τη στάση σας στο θέµα των αµβλώσεων. Θα θέλατε να µας ξεκαθαρίσετε για ακόµα µία φορά τη θέση σας;

Ηταν µια σαφώς δυσάρεστη εµπειρία, καθώς βρέθηκα στα φώτα της δηµοσιότητας για λάθος λόγους. Η στοχοποίησή µου προέκυψε µε αφορµή ένα ψήφισµα που αφορούσε την προστασία της παιδικής ζωής. Στο ψήφισµα αυτό κατατέθηκε µια τροπολογία που προσέθετε πως η παιδική ζωή πρέπει να προστατεύεται από τη στιγµή της σύλληψης. Την τροπολογία αυτή την υπερψήφισα, καθώς θεωρώ πως χρειάζεται να παρέχεται στη µητέρα κάθε µέσο και συνθήκες (γυναικολογικές εξετάσεις, ασφαλές περιβάλλον εργασίας, συνθήκες υγιεινής στην κατοικία κ.λπ.), ώστε να ολοκληρωθεί µε ασφάλεια η κύηση του παιδιού. Αυτό δεν σηµαίνει πως κάθε γυναίκα που επιθυµεί να τερµατίσει την κύησή της, για λόγους που η ίδια κρίνει, δεν θα πρέπει να µπορεί να το κάνει. Είναι αυτονόητο το δικαίωµα των γυναικών να µπορούν να ορίσουν το σώµα τους και να έχουν το δικαίωµα στην άµβλωση. Λυπήθηκα ιδιαίτερα που η θέση µου αυτή για την προστασία των παιδιών και την προστασία και στήριξη της µητρότητας στενοχώρησε πολλούς συµπολίτες µου και τους δηµιούργησε το αίσθηµα της απογοήτευσης. Γι’ αυτό και ζήτησα συγγνώµη που η ψήφος µου επέτρεψε κάτι τέτοιο.

Και εγώ κάνω σφάλματα και είμαι έτοιμος να ζητήσω συγγνώμη, όπως και έκανα. Καλό θα ήταν κάποια στιγμή να το κάνουν και ο κ. Τσίπρας και ο κ. Πολάκης

Η Ευρώπη θα σταθεί, τελικά, στο ύψος των περιστάσεων στο θέµα των εµβολίων;

Η Ε.Ε. δέχεται µια πολεµική, άδικη εν πολλοίς, για τη στρατηγική της στον εμβολιασμό. Αντιλαμβάνομαι ότι οι προσδοκίες όλων μας, για να επανέλθουμε στην κανονικότητα, είναι μεγάλες, όμως δεν πρέπει αυτό να μας αφήνει έρμαιο του θυμικού μας. Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι η Ε.Ε. ήταν αυτή που «έβαλε πλάτη» παγκοσμίως για να μπορέσει να ξεκινήσει η παραγωγή των εμβολίων και η έρευνα άλλων θεραπευτικών αγωγών για την αντιμετώπιση της COVID-19. Επίσης, ανέλαβε να έρθει σε επαφή με τις φαρμακευτικές εταιρείες, ώστε να γίνει η διαπραγμάτευση επαρκών ποσοτήτων εμβολίων πανευρωπαϊκά, αν και η δημόσια υγεία δεν είναι πυλώνας της κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής. Ας είμαστε ειλικρινείς: Κανένα κράτοςμέλος μεμονωμένα δεν θα είχε πετύχει κάτι καλύτερο. Σίγουρα υπήρξαν αδυναμίες και παραλείψεις και δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, όταν επιδιώκεις, εν μέσω μιας υγειονομικής κρίσης, να εμβολιάσεις περίπου 450 εκατομμύρια πολιτών. Ομως, η Ε.Ε. πέτυχε τους δυσκολότερους στόχους, ξεκινώντας με την επάρκεια εμβολίων, ώστε το 2022, με τη βοήθεια των πολιτών, να είναι μια καλύτερη χρονιά.

Σε ό,τι αφορά τα Ελληνοτουρκικά, αισθάνεστε ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να ληφθούν πιο δυναμικές πρωτοβουλίες, μετά και τη συμπεριφορά του Τ. Ερντογάν προς την κ. Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν;

Η χώρα μας, δυστυχώς, βρίσκεται σε μια ασταθή γεωπολιτική περιοχή και έχουμε έναν απρόβλεπτο γείτονα, την Τουρκία. Υπό αυτό το πρίσμα πρέπει να την αντιμετωπίζουμε πάντα. Οφείλουμε να διατηρήσουμε πολυδιάστατες συνεργασίες και να έχουμε εταίρους σε όλη την ευρύτερη περιοχή. Εταίροι μας μπορεί να είναι όλες οι χώρες, οι όποιες σέβονται τους διεθνείς κανόνες και το Διεθνές Δίκαιο. Πρέπει να συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις της Τουρκίας, όχι ως διμερείς, αλλά ως πολυμερείς και τουλάχιστον ως ευρωτουρκικές. Θα πρέπει, όμως, πέρα από τη διπλωματία, να συνεχίσουμε να διατηρούμε την ισχύ των Ενόπλων Δυνάμεών μας σε υψηλό επίπεδο, όπως αποδείχθηκε και με την κρίση στον Εβρο και στο Αιγαίο το 2020. Το οφείλουμε στην τιμή της πατρίδας μας. Λόγω των ανωτέρω, δεν θεωρώ πως το απίστευτα δυσάρεστο γεγονός της μειωτικής συμπεριφοράς προς την κ. Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν θα αλλάξει κάτι. Το αποδεικνύει και η μέχρι τώρα σιωπή της γερμανικής κυβέρνησης για το συμβάν.

Από τη στιγμή που έχει επηρεαστεί όλη μας η ζωή, τόσο σε εργασιακό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο, είναι αδύνατον να μην επηρεαστεί και η ερωτική μας ζωή

Στο επίκεντρο της προεκλογικής σας εκστρατείας είχατε θέσει το θέμα της βελτίωσης της καθημερινότητας των αναπήρων στην Ελλάδα. Αντικειμενικά, έχει υπάρξει πρόοδος;

Πράγματι, στις εκλογές κατήλθα θέτοντας στο επίκεντρο την ανάγκη μιας περισσότερο κοινωνικής Ε.Ε. Μιας Ε.Ε. που δείχνει μεγαλύτερη έμφαση στον άνθρωπο και στις ανάγκες του, χωρίς διακρίσεις και περιορισμούς. Στο πλαίσιο αυτό, προέβαλα και την ανάγκη βελτίωσης της καθημερινότητας των αναπήρων πανευρωπαϊκά, αλλά και σε εθνικό επίπεδο. Χαίρομαι, γιατί και στα δύο επίπεδα έχουν σημειωθεί αλλαγές. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, εγκρίθηκε η Νέα Ευρωπαϊκή Στρατηγική για την Αναπηρία, της οποίας ήμουν και ένας από τους εισηγητές και η οποία προτάσσει φιλόδοξους στόχους για την οικονομική, κοινωνική και εκπαιδευτική ένταξη των αναπήρων. Επιπλέον, δεσμεύει τα κράτη-μέλη να προχωρήσουν σε συγκεκριμένες στρατηγικές για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους και τη διασφάλιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους. Σε ελληνικό επίπεδο, σύντομα θα νομοθετηθεί ο θεσμός του προσωπικού βοηθού για τους αναπήρους, νομοθετικό πλαίσιο το οποίο έβαλα κι εγώ επί τάπητος στην αρχή της πολιτικής μου πορείας, καθώς θα αλλάξει τη ζωή χιλιάδων αναπήρων, βγάζοντάς τους από το περιθώριο, όπου βρίσκονταν μέχρι τώρα.

Κρατάτε κακία στον Π. Πολάκη για τις επιθέσεις στο πρόσωπό σας ή ακόμα και στον Τσίπρα για τον χαρακτηρισμό «γλάστρα»;

Ανατρέχοντας στα συναισθήματα εκείνης της περιόδου, θυμάμαι ότι δεν εμπεριείχαν ποτέ κακία ή δυσφορία. Ναι, ένιωσα απογοήτευση και θλίψη που ένας υπουργός και ο πρωθυπουργός επέμεναν σε μια τέτοια μειωτική στάση απέναντί μου. Με τον καιρό αυτά είναι περασμένα. Σκέφτομαι, όμως, ότι δεν έχει κανένας από τους δύο ανασκευάσει, πολλώ δε μάλλον όταν η πολιτική μου πορεία έχει αποδείξει το αντίθετο. Και εγώ κάνω σφάλματα και είμαι έτοιμος να ζητήσω συγγνώμη, όπως και έκανα. Καλό θα ήταν κάποια στιγμή να το κάνουν και ο κ. Τσίπρας και ο κ. Πολάκης. Το οφείλουν και στους ίδιους. Εφόσον, βέβαια, το πιστεύουν και δεν προτίθενται να χρησιμοποιήσουν ξανά τέτοιες μειωτικές εκφράσεις κατά πολιτικών αντιπάλων τους.

Η σεξολογία πώς έγινε μέρος της επιστημονικής σας ιδιότητας;

Από τα πρώτα μου βήματα στην Ιατρική, κατάλαβα πως η ανθρώπινη σεξουαλικότητα δεν σχετίζεται μονάχα με τη σεξουαλική πράξη, όπως, δηλαδή, το έχουμε λανθασμένα πιστέψει πολλοί στη ζωή μας. Η σεξουαλική πράξη είναι το τελευταίο στάδιο. Για να φτάσουμε, όμως, σε αυτήν και να την ευχαριστηθούμε, εμπλεκόμενοι πάντα με τη συναίνεσή μας, χρειάζεται να έχουμε αντιληφθεί και να έχουμε εκφράσει το τι θέλουμε, με ποιον ή ποια το θέλουμε και τι προσδοκούμε από αυτήν την πράξη. Κανένας δεν γεννήθηκε με έναν οδηγό πρακτικής. Για αυτό πολλές φορές δεν το ευχαριστιόμαστε, αλλά ταυτόχρονα δεν ψάχνουμε και τη λύση, για να γίνει μια πράξη ευχάριστη και για τον εαυτό μας. Θα ολοκληρώσω λέγοντας ότι η ανθρώπινη σεξουαλικότητα περιλαμβάνει βιολογικούς, ψυχολογικούς αλλά και κοινωνικούς παράγοντες για τη δόμηση και την κατανόησή της. Αποτελεί, λοιπόν, ανεξάρτητο επιστημονικό πεδίο. Για αυτόν τον λόγο, συμμετέχω, ως ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος, στην Ελληνική Εταιρεία Σεξολογίας και Διαφυλικών Σχέσεων.

Τελικά, η πανδημία έχει επηρεάσει την ερωτική ζωή των ανθρώπων;

Από τη στιγμή που έχει επηρεαστεί όλη μας η ζωή, τόσο σε εργασιακό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο, είναι αδύνατον να μην επηρεαστεί και η ερωτική μας ζωή. Είναι πολύ δύσκολο έως και αδύνατο να απομονώσουμε μία πτυχή της ζωής μας και να πούμε ότι λειτουργεί τέλεια, ενώ όλη η άλλη λειτουργία έχει διαταραχθεί απρόσμενα. Αυτό σε γενικές γραμμές. Τώρα, για να σου απαντήσω ειδικά, αδυνατώ, γιατί δεν έχω ερευνητικά στοιχεία στα χέρια μου που να αξιολογούν πώς επέδρασε αυτή η συγκεκριμένη πανδημία στην ερωτική ζωή των ανθρώπων.

Το τελευταίο διάστημα οι ψυχίατροι έχουν περισσότερη πελατεία. Τι προβλήματα έχουν δημιουργηθεί στον κόσμο;

Μελέτες δείχνουν ότι τα φάρμακα αλλά και η αναζήτηση υπηρεσιών ψυχικής υγείας έχουν αυξηθεί. Διαταραχές όπως κατάθλιψη, άγχος και κρίσεις πανικού έχουν εμφανιστεί στον γενικό πληθυσμό, ακόμα και μεταξύ της υγειονομικής κοινότητας, σύμφωνα με μια μελέτη στην οποία συμμετείχα και εγώ. Με ανησυχεί η περίοδος που διανύουμε για όλη αυτήν την αβεβαιότητα που αισθανόμαστε και φοβάμαι πως αυτή η συναισθηματική πίεση θα ξεσπάσει μετά το τέλος της πανδημίας και με την επιστροφή μας στην τότε κανονικότητα. Θεωρώ ότι θα είναι η περίοδος που η αναζήτηση υπηρεσιών ψυχικής υγείας θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο, κατακόρυφα θα έλεγα, και πιστεύω πως θα είμαστε η πρώτη ειδικότητα που θα πρέπει να διαχειριστεί όλη αυτήν την αναστάτωση που προκάλεσε η πανδημία.

Πηγή άρθρου και φωτογραφίας: www.parapolitika.gr