Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν προηγμένη τεχνολογία απεικόνισης για να χαρτογραφήσουν με ακρίβεια το σχήμα της πρωτεΐνης, γεγονός που τους βοήθησε επίσης να κατανοήσουν πώς η PINK1 συνδέεται με τα μιτοχόνδρια. Συνήθως, η PINK1 κάνει ένα είδος σάρωσης και εκκαθάρισης στο σώμα. Μετακινείται αναζητώντας κατεστραμμένα μιτοχόνδρια και όταν τα εντοπίζει, δημιουργεί μια πρωτεΐνη που ονομάζεται ουβικουιτίνη, η οποία δίνει σήμα στο σώμα να τα ξεφορτωθεί.
Όταν αυτή η πρωτεΐνη PINK1 μεταλλάσσεται, τα χαλασμένα μιτοχόνδρια παραμένουν στο κύτταρο. Αυτή η μετάλλαξη, και η προκύπτουσα συσσώρευση κατεστραμμένων μιτοχονδρίων, έχει πλέον συνδεθεί με το Πάρκινσον. Ως εκ τούτου, η PINK1 έχει προταθεί εδώ και πολύ καιρό ως πιθανή θεραπεία για όσους πάσχουν από Πάρκινσον, αλλά αυτό ήταν δύσκολο να γίνει επειδή δεν καταλαβαίναμε πραγματικά πώς γινόταν η λειτουργία της.
Οι επιστήμονες της παρούσας μελέτης, ωστόσο, εντόπισαν δύο κρίσιμα βήματα που κάνει η πρωτεΐνη κατά την εκτέλεση της εργασίας της και τα οποία δεν γνωρίζαμε προηγουμένως: Πώς αντιλαμβάνεται τη βλάβη και πώς συνδέεται με τα μιτοχόνδρια.
«Αυτή είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε την ανθρώπινη PINK1 να ”προσκολλάται” στην επιφάνεια κατεστραμμένων μιτοχονδρίων, κάτι που αποκάλυψε μια αξιοσημείωτη σειρά πρωτεϊνών που δρουν ως σημείο της προσκόλλησης αυτής», δηλώνει η συγγραφέας της μελέτης δρ Σιλβί Καλλεγκάρι.
«Είδαμε επίσης, για πρώτη φορά, πώς οι μεταλλάξεις που υπάρχουν σε άτομα με νόσο του Πάρκινσον επηρεάζουν την ανθρώπινη PINK1».
