Είναι ευνοημένη ή αδικημένη η «γενιά Ζ» (όσοι γεννήθηκαν μεταξύ 1996 και 2012);

Ας έρθουμε όμως τώρα στη «γενιά Ζ». Είναι η γενιά του ίντερνετ, η γενιά του ευρώ, η γενιά των smartphones και των ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων. Όσες και όσοι γεννήθηκαν στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1990 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000 έχουν μπει στην παραγωγική διαδικασία, εκτός από όσες και όσους σπουδάζουν σε Α.Ε.Ι. ή συνεχίζουν με μεταπτυχιακές σπουδές ή διδακτορικά. Είχαν την ατυχία βέβαια να βιώσουν την οικονομική κρίση, όπως και όλοι μας όμως. Κι επειδή, λογικά, δεν είχαν δημιουργήσει οικογένεια την προηγούμενη δεκαετία, δεν βίωσαν όσα κάποιοι μεσήλικες με παιδιά, που βρέθηκαν ξαφνικά χωρίς δουλειά. Θα αντιτείνει κάποιος ότι και 500.000 νέες και νέοι έφυγαν για το εξωτερικό (brain drain), τα σκληρά χρόνια των μνημονίων. Υπήρξαν όμως και άλλες εκατοντάδες χιλιάδες που έμειναν στην Ελλάδα. Κάποιοι από αυτούς εκμεταλλευόμενοι τις άριστες σχέσεις τους με την τεχνολογία, δημιούργησαν νεοφυείς επιχειρήσεις (start ups), αρκετές από τις οποίες έχουν «κατακτήσει» όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό. Και πάλι, η πανδημία του κορονοϊού, που ήταν επίσης κάτι που αφορούσε όλες τις ηλικιακές ομάδες, έπληξε και τη «γενιά Ζ». Όλοι μείναμε σπίτι, στερηθήκαμε τη διασκέδαση, τις συναναστροφές με φίλους κ.λπ.

Έχοντας υπάρξει κι εγώ 15, 20 και 25 χρονών (αν ενδιαφέρει, ανήκω στην Generation X), μπορώ να διαβεβαιώσω όσες και όσους ανήκουν σε αυτές τις ηλικιακές ομάδες σήμερα, ότι τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα. Η πανεπιστημιούπολη της Πάτρας που «φιλοξενούσε» περίπου δέκα ΙΧ αυτοκίνητα στα τέλη της δεκαετίας του 1980, σήμερα αποτελεί ένα απέραντο πάρκινγκ. Η 18μηνη στρατιωτική θητεία της δεκαετίας του 1990, δεν έχει καμία σχέση με τη σημερινή 12μηνη (ή και λιγότερη). Για να συναντηθούμε με μία κοπέλα, καθώς δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα καταστρώναμε ολόκληρα σχέδια… Συμφοιτητές μου στην Πάτρα, μετά το τέλος της εξεταστικής του καλοκαιριού πήγαιναν στη Βάρδα της Ηλείας για να μαζέψουν καρπούζια. Σήμερα αυτό γίνεται από ξένους εργάτες… Διακοπές σε νησί το καλοκαίρι, δεν υπήρχαν. Το χωριό, ας μην το αναφέρω πάλι, όχι μόνο για μένα, αλλά και τους συνομηλίκους μου, για 2-3 μήνες, αποτελούσε τον μόνιμο καλοκαιρινό προορισμό…

Έχετε ένα τεράστιο όπλο στα χέρια σας, το ίντερνετ, αλλά το χρησιμοποιείτε, τις περισσότερες φορές, με λάθος τρόπο. Κολλημένες και κολλημένοι στα κινητά έχετε πλουτίσει τους tattoo artists(κν. τατουατζήδες) και τις nail artists (κν. νυχούδες). Τα βιβλία είναι περιττά για σας. Και όμως σε αυτά βρίσκεται η πραγματική γνώση. Και η γνώση είναι δύναμη.

Καλά κάνετε και έχετε απαιτήσεις, τίποτα όμως δεν χαρίζεται στη ζωή, ειδικά για όσους είναι παιδιά μικρομεσαίων οικογενειών. Οι ευθύνες της Πολιτείας για πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε είναι τεράστιες. Δεν αφορούν όμως μόνο εσάς οι αστοχίες και τα λάθη του ελληνικού κράτους, αλλά όλες και όλους που ζουν σε αυτή την πανέμορφη χώρα…

Απολαύστε τη ζωή, με προσοχή και μέτρο, μορφωθείτε ακόμα περισσότερο, διασκεδάστε, ερωτευθείτε, αλλά, το κυριότερο: αδράξτε την κάθε στιγμή, είναι μοναδική, δεν θα γυρίσει ποτέ πίσω. Είστε τυχερές και τυχεροί, τα καλύτερά σας χρόνια είναι αυτά που ζείτε τώρα και όσα ακολουθήσουν. Και μην ξεχνάτε (το έχω ξαναγράψει παλαιότερα): τίποτα δεν είναι δεδομένο στη ζωή, ούτε η ίδια η ζωή…