Πρακτικά στους κωδικούς 627-628 του Ε1, συμπληρώνεται το συνολικό ποσό των δαπανών που έχουν πραγματοποιηθεί εντός του 2023 και αφορούν στη λήψη υπηρεσιών για ενεργειακή, λειτουργική και αισθητική αναβάθμιση κτιρίων.

Οι δαπάνες αυτές, με ανώτατο συνολικά όριο τις 16.000 ευρώ, μειώνουν ισόποσα κατανεμημένες σε περίοδο τεσσάρων ετών, σε ποσοστό 40% του ύψους τους, τον φόρο εισοδήματος. Πρακτικά, προβλέπεται έκπτωση φόρου ως 6.400 ευρώ, που «σπάει» σε τέσσερις ετήσιες δόσεις των 1.600 ευρώ.

Όμως εάν το ποσό της πίστωσης που δικαιούται ο φορολογούμενος είναι μεγαλύτερο από τον φόρο που αναλογεί, το πλεονάζον ποσό δεν επιστρέφεται, δεν συμψηφίζεται με άλλη φορολογική υποχρέωση, δεν μεταφέρεται και δεν εκπίπτει σε επόμενο φορολογικό έτος ούτε μεταφέρεται προς έκπτωση στον άλλο σύζυγο ή στο έτερο μέρος του συμφώνου συμβίωσης. Προσοχή θα πρέπει να δοθεί και στα εξής σημεία:
• Αν το ποσό της πίστωσης που δικαιούται ο φορολογούμενος είναι μεγαλύτερο από τον φόρο που αναλογεί, το πλεονάζον ποσό δεν επιστρέφεται, δεν συμψηφίζεται με άλλη φορολογική υποχρέωση, δεν μεταφέρεται και δεν εκπίπτει σε επόμενο φορολογικό έτος ούτε μεταφέρεται προς έκπτωση στον άλλο σύζυγο ή στο έτερο μέρος του συμφώνου συμβίωσης.

• Οι δαπάνες ανακαίνισης «ψαλιδίζουν» το φόρο εισοδήματος μόνο αν τα εν λόγω ακίνητα δεν έχουν ήδη ενταχθεί ή δεν θα ενταχθούν σε πρόγραμμα αναβάθμισης κτιρίων. Συνεπώς, αν μια κατοικία είχε αξιοποιήσει το «Εξοικονομώ», δεν μπορούν οι ίδιες δαπάνες να δηλωθούν στο Ε1 για μείωση του φόρου.

Από φέτος το κίνητρο σχεδόν διπλασιάζεται σε σχέση με τα ισχύοντα (από μείωση φόρου έως 1.600 ευρώ για τέσσερα χρόνια σε 3.200 ευρώ για πέντε χρόνια), αλλά ακόμα πιο ουσιαστικές είναι οι αλλαγές με τις οποίες:

• Μετράνε πλέον στις αποδείξεις για έκπτωση φόρου όχι μόνο οι αμοιβές εργασίας αλλά και τα υλικά. Δηλαδή οι δαπάνες που “ψαλιδίζουν” το φόρο εισοδήματος δεν αφορούν μόνο στη λήψη υπηρεσιών (π.χ. από ηλεκτρολόγο ή ελαιοχρωματιστή) αλλά και στην αγορά αγαθών (π.χ. κουφώματα αλουμινίου, διπλά τζάμια). και

• Οι δαπάνες αυτές έχουν «κόφτη» και συγκεκριμένα δεν πρέπει να υπερβαίνουν το 1/3 του ποσού των δαπανών για τη λήψη υπηρεσιών. Έτσι, αν για παράδειγμα, κάποιος πληρώσει 8.000 ευρώ σε τεχνίτες και άλλες 8.000 ευρώ για υλικά, οι δαπάνες των υλικών που αναγνωρίζονται για την έκπτωση φόρου διαμορφώνονται σε 2.666 ευρώ (το 1/3 των δαπανών για υπηρεσίες), άρα η μείωση φόρου θα υπολογιστεί σε σύνολο δαπανών 8.000 + 2.666 = 10.666 ευρώ Χ 40%= 4.266 ευρώ.

Η δεύτερη διαφορά είναι ότι η μείωση φόρου «απλώνει» σε βάθος πέντε και όχι τεσσάρων ετών, ευνοώντας όσους έχουν περιορισμένο αναλογούντα φόρο, άρα κινδύνευαν να χάσουν μέρος της έκπτωσης φόρου.
πηγή newmoney.gr